Αλέκος Σακελλάριος (7 Νοεμβρίου 1913 – 28 Αυγούστου 1991) ήταν θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, δημοσιογράφος και σκηνοθέτης. Εξαιρετικά δημοφιλής και παραγωγικός, υπήρξε από τους σημαντικότερους ανανεωτές της μεταπολεμικής νεοελληνικής κωμωδίας και από τους σημαντικότερους στιχουργούς του ελαφρού ελληνικού τραγουδιού.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, στην Αχαρνών. Οι νομικές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών εκτοπίστηκαν πολύ σύντομα από τις ζωηρές δημοσιογραφικές του ανησυχίες (ήδη από τα σχολικά του χρόνια υπήρξε εκδότης του “Μαθητή”, της πιο μεγάλης κυκλοφορίας μαθητικής εφημερίδας της εποχής). Στη μάχιμη δημοσιογραφία μπαίνει μέσα από τη φιλολογική στήλη της Καθημερινής, μετά από ποίημα που στέλνει στον Γεώργιο Βλάχο. Εργάστηκε σε όλες τις μεγάλες εφημερίδες: Ελεύθερη Ελλάδα, Ακρόπολις, Απογευματινή, Μάχη, Ελεύθερος Κόσμος, Εθνικός Κήρυξ, Ελεύθερος Τύπος κ.ά., άλλοτε ως ρεπόρτερ, άλλοτε ως χρονογράφος ή ως ευθυμογράφος. Επίσης με τον στενό συνεργάτη του Χρήστο Γιαννακόπουλο εξέδωσαν την εφημερίδα Το Εικοσιτετράωρο και τα περιοδικά Πρωτεύουσα και Σαββατοκύριακο. Διετέλεσε επίσης και διευθυντής του περιοδικού ποικίλης ύλης Εβδομάς. Μέχρι το τέλος της ζωής του χρονογραφούσε σε εφημερίδες και περιοδικά.

Το 1935 έγραψε, κατόπιν παραγγελίας του κορυφαίου κωμικού του ελαφρού μουσικού θεάτρου της περιόδου, Πέτρου Κυριακού, το πρώτο θεατρικό του έργο, τη μουσική ηθογραφία Ο βασιλιάς του Χαλβά σε συνεργασία με τον Μήτσο Βασιλειάδη με συνθέτη τον Νίκο Χατζηαποστόλου. Η επιτυχία ήταν μεγάλη και καθιέρωσε κατ’ευθείαν τον νεαρό συγγραφέα.

Η συνεργασία, όμως με τον Χρήστο Γιαννακόπουλο (ξεκινώντας από την επιθεώρηση Παύσατε Πυρ ), ήταν αυτή που έμελλε να γράψει πραγματικά ιστορία. Οι “Διόσκουροι του ελληνικού θεάτρου” (κατά την έκφραση του γνωστού θεατρικού κριτικού Αχιλλέα Μαμάκη ) εκτός από πολυγραφότατοι, υπήρξαν και εξαιρετικά πετυχημένοι. Το σερί των επιτυχιών τους, ενέπνευσε πολλούς συγγραφείς και χρονογράφους της γενιάς τους να καταπιαστούν με τη θεατρική κωμωδία, αφήνοντας μια μεγάλη σειρά από έργα που παίζονται ακόμα και σήμερα.

Εξαιρετικά μεγάλη ήταν η επιτυχία του και στον κινηματογράφο, όπου ξεκίνησε αυτοδίδακτος, μετά από παρότρυνση του παραγωγού Φιλοποίμενος Φίνου. Οι ταινίες του σημείωναν ρεκόρ εισπράξεων και οι περισσότερες απ’αυτές έδειξαν και ιδιαίτερη αντοχή στον χρόνο, μέσω της τηλεόρασης. Πάνω από 20 από αυτές είναι εξαιρετικά δημοφιλείς και σήμερα.

Εκτός απ’την συνεργασία του με τον Χρήστο Γιαννακόπουλο, δούλεψε και με τους περισσότερους -αν όχι όλους- επιθεωρησιακούς συγγραφείς της εποχής του. Έγραψε μόνος ή συνεργαζόμενος περίπου 200 θεατρικά έργα και 60 κινηματογραφικά σενάρια. Γνωστότερα απ’ αυτά είναι:  Οι Γερμανοί ξανάρχονται, ‘Ενας ήρως με παντούφλες, Ένα βότσαλο στη λίμνη, Σάντα Τσικίτα, Θανασάκης ο πολιτευόμενος, Δεσποινίς ετών 39, Ούτε γάτα, ούτε ζημιά, Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες, Ο φίλος μου ο Λευτεράκης, Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο, Η θεία απ’ το Σικάγο, Η καφετζού, Η κυρά μας η μαμή, Ο Ηλίας του 16ου, Το ξύλο βγήκε απ’τον Παράδεισο, Τα κίτρινα γάντια, Αλίμονο στους νέους, Η Αλίκη στο ναυτικό, Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης, Χτυποκάρδια στο θρανίο, Το δόλωμα, Υπάρχει και φιλότιμο.

Έγραψε επίσης τους στίχους -μόνος, με τον Γιαννακόπουλο ή με άλλους- σε περίπου 2.000 τραγούδια, πολλά από τα οποία έγιναν μεγάλες επιτυχίες, όπως «Άστα τα μαλλάκια σου», «Θα σε πάρω να φύγουμε», «Μάρω-Μάρω μια φορά είν’ τα νιάτα», «Άλα, άνοιξε κι άλλη μπουκάλα» , «Το μονοπάτι», «Βρε Μανώλη Τραμπαρίφα», «Ένα βράδυ που ‘βρεχε», «Άρχισαν τα όργανα», “Έχω ένα μυστικό”, “Υπομονή”, “Σήκω χόρεψε συρτάκι” και πολλά άλλα. Συνεργάστηκε με ευρεία γκάμα συνθετών (από τον Νίκο Χατζηαποστόλου και τον Θεόφραστο Σακελλαρίδη, ως τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Γιώργο Ζαμπέτα και τον Γιάννη Σπανό). Ιδιαίτερα σημαντικές για το ελληνικό τραγούδι ήταν οι συνεργασίες του με τον Κώστα Γιαννίδη και τον Μιχάλη Σουγιούλ. Σπουδαία -και εξαιρετικά επιτυχημένα- ήταν και τα τραγούδια που έγραψε με τον Μάνο Χατζιδάκι.

Η κριτική της εποχής (με εξαίρεση τον Άλκη Θρύλο) αντιμετώπισε το δίδυμο Σακελλάριου – Γιαννακόπουλου ως τους σημαντικότερους απ’τους κωμωδιογράφους της γενιάς τους (επαινώντας ιδιαίτερα και τις πιο φιλόδοξες απόπειρές τους, όπως τα “Ένας Ήρως με Παντούφλες” και Η Μεγάλη Παρένθεσις). Πολλές φορές κατηγορήθηκαν για προχειρότητα, λόγω της υπερπαραγωγικότητάς τους. Η αποτίμησή τους, όμως, μετά το πέρας της εποχής τους ήταν απολύτως θετική. Αρχίζοντας μάλιστα από το 1989, έργα τους μπήκαν και στο ρεπερτόριο του Εθνικού Θεάτρου, κάτι που στις μέρες των μεγάλων επιτυχιών τους θα ήταν αδιανόητο.

Ο Αλέκος Σακελλάριος τιμήθηκε για όλες τις δημιουργικές πλευρές του με πολλά ελληνικά και ξένα βραβεία. Κατά το τέλος της ζωής του, η αφηγηματική του δεινότητα τον έκανε περιζήτητο σε τηλεοπτικές εκπομπές που μελετούσαν την εποχή του. Πολύ μεγάλη επιτυχία, άλλωστε, είχε και το βιβλίο με τις αναμνήσεις του Λες και ήταν Χτες.

Είχε παντρευτεί τρεις φορές και είχε δύο κόρες. Τα τελευταία χρόνια (από τα τέλη του ’70 ως το 1991) ζούσε με την τρίτη σύζυγό του, Τίνα, γράφοντας (όπως έλεγε σε συνεντεύξεις του της εποχής) συνεχώς σενάρια, χρονογραφήματα και θεατρικά, τα περισσότερα εκ των οποίων δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του, θεατρικό και χρονογραφικό, σε αντίθεση με τα έργα των συγχρόνων του Τσιφόρου και Ψαθά, δεν εκδόθηκε ποτέ.

Πέθανε στις 28 Αυγούστου 1991 στην Αθήνα και κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών σε οικογενειακό τάφο.

Εργογραφία
Θέατρο

ΠΡΟΖΑ

• Ένας άνθρωπος από τον Άρη , 1937
• Κυριακή αργία, 1945
• Τσαγκαροδευτέρα, 1945
• Η Δεξιά, η αριστερά και ο κυρ Παντελής, 1946
• Οι Γερμανοί ξανάρχονται , 1946
• Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης, 1946
• Ο Αποστόλης και η ύπαιθρος Ελλάς, 1946
• Μια κυρία ατυχήσασα, 1947
• Ενας ήρως με παντούφλες , 1947
• Τρωικός πόλεμος, 1947
• Το ακίνητο που κουνήθηκε, 1947
• Παράνομος κυκλοφορία, 1948
• Ο ουρανοκατέβατος, 1949
• Ανώμαλος προσγείωσις, 1950
• Ούτε γάτα ούτε Ζημιά , 1950
• Η μεγάλη παρένθεσις, 1950
• Ένα βότσαλο στη λίμνη, 1951
• Δελησταύρου και υιός, 1951
• Ο απόδημος Ελληνισμός, 1951
• Θανασάκης ο πολιτευόμενος, 1952
• Ο Φώτης Φαγκρής και η Τσικίτα Λοπέζ, 1952
• Η Ρένα εξώκειλε, 1952
• Ουδέν το αξιοσημείωτον, 1952
• Δεσποινίς ετών 39 , 1953
• Τα λεονταράκια , 1953
• Ένταλμα συλλήψεως (Αγωνία φορολογουμένου), 1953
• Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες (ταινία), 1960
• Η Μαρκησία της φτωχογειτονιάς, 1953
• Οι δικοί μας άνθρωποι, 1954
• Ο φίλος μου ο Λευτεράκης, 1955
• Θα σε κάνω βασίλισσα, 1956
• Ο θάνατός σου, η ζωή μου, 1956
• Η κυρία περί της οποίας πρόκειται , 1957
• Το ρομάντζο μιας καμαριέρας, 1957
• Ο Φανούρης και το σόϊ του, 1957
• Νυχτερινή περιπολία, 1958
• Σκαμπανεβάσματα, 1958
• Νυμφεύεται ο δούλος του Θεού, 1958
• Ο Ηλίας του 16ου , 1958
• Ο 6ος Αμερικάνικος στόλος, 1958
• Σπίτι χωρίς νοικοκυρά, 1958
• Κάθε πράγμα στον καιρό του , 1959
• Τα Φώτα του Φώτη, 1959
• Σαράντα και…, 1959
• Αλοίμονο στους νέους, 1960
• Επτά θανάσιμα αμαρτήματα, 1961
• Η Μις Βαγόνι, 1961
• Ο Κύριος Πτέραρχος, 1961
• Οι γλάροι και οι κότες, 1962
• Χτυποκάρδια στο θρανίο, 1962
• Ελάτε να γελάσουμε, 1964
• Υπάρχει και φιλότιμο, 1964
• Άνδρα θέλω, τώρα τονε θέλω, 1965
• Η κόρη μου η σοσιαλίστρια, 1965
• Τον άρτον ημών τον επιούσιον, 1966
• Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα, 1967
• Και η γιαγιά μου έχει τρισέγγονα, 1967
• Γαμπροί απ’το παράθυρο, 1968
• Συνέβη στο Σκορπιό, 1968
• Το εικοσιτετράωρο ενός Αθηναίου, 1969
• Και ένα και δύο και τρία και τέσσερα, 1969
• Ο Μπάμπης και ο Μπαμπίνος, 1969
• Τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήση, 1969
• Ένας σάτυρος χωρίς λυκόσκυλο, 1971
• Ο Μανωλάκης ο βομβιστής, 1972
• Χαρίλαος ο Β΄ και τελευταίος, 1973
• Ο Θεός να βάλη το χέρι του, 1975
• Ο φίλος μου το φάντασμα, 1976
• Ο φιλαράκος μου, 1977
• Τι έκανες στον Τρωικό πόλεμο , Θανάση; , 1978
• Ο πρασινοφρουρός, 1979
• Ο άντρας μου ο ψεύτης, 1986
• Το τρις εξαμαρτείν, 1989

ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ

• Σβούρα, 1936
• Τρελλή Συμφωνία, 1937
• Παρίσι-Αθήνα, 1937
• Γαρδένια, 1938
• Σιλουέττα, 1938
• Η Κυρία με τα Ελαττώματα, 1938
• Καμέλια, 1939
• Φερνάντα, 1939
• Ξενύχτηδες, 1939
• Παύσατε πυρ, 1939
• Φράουλα, 1940
• Surprise Party, 1940
• Μπράβο κολονέλλο, 1940
• Πρωτοβρόχια, 1941
• Πολεμική Αθήνα, 1941
• Φινίτο λα μούζικα, 1941
• Η ζωή συνεχίζεται, 1941
• Στο ρυθμό της τζαζ, 1942
• Ο Φανός των συντακτών, 1942
• Μελωδίες του 1943, 1943
• Τα ίδια Παντελάκη μου, 1943
• Αττικός Ουρανός,1943
• Γαλάζιος Ουρανός, 1943
• Ανοιξιάτικες Τρέλλες, 1943
• Άλλαξε ο Μανωλιός, 1943
• Χάιλ Χίτλερ, 1944
• Χωρίς λογοκρισία, 1944
• Η Ζωή ξαναρχίζει, 1945
• Χαρούμενες Ώρες, 1945
• Δολλάρια με τη Σέσουλα, 1947
• Η Αθήνα του ’48, 1948
• Άνθρωποι…Άνθρωποι!, 1948
• Μαϊστράλια, 1948
• Άνθρωποι του ’49, 1949
• Ο’κέυ, 1950
• Έχετε γεια βρυσούλες, 1951
• Η Φωνή της Αθήνας, 1954
• Όσα παίρνει ο Άνεμος, 1954
• Χωρίς λεφτά, 1955
• Νυχτολούλουδα, 1957
• Η Μουσαφίρισσα, 1957
• Άνθρωποι του ’60, 1960
• Ώπα ώπα, 1961
• Ουΐσκυ και ρετσίνα / Ντόλτσε βίτα / Όλα στα φόρα, 1964
• Η Δημοκρατία χορεύει, 1964
• Σαμπάνια και πεννιές, 1964
• Γκάρντεν Πάρτυ, 1965
• Αυλή και Πεζοδρόμιο, 1965
• Λαγοί με πετραχήλια,1966
• Λουλουδισμένη Αθήνα, 1967
• Και μη χειρότερα, 1968
• Με αγάπη από την Αθήνα, 1969
• Καντσονίσιμα σατυρίσιμα ψιθυρίσιμα, 1971
• Με λένε Κώστα, 1974
• Έχετε γειά βρυσούλες, 1990

ΟΠΕΡΕΤΤΑ

• Μποέμ της Αθήνας, 1935
• Φοιτητική Απεργία, 1936
• Αρζεντίνα, 1938
• Κορίτσια της παντρειάς, 1938
• Μαρία Πενταγιώτισσα

ΒΑΡΙΕΤΕ

• Παιχνίδια της πέννας, 194;
• Μπουάτ “Παρκ”, 1945
• Σινέ Νιούς, 1945
• Όασις, 1946

ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΩΜΩΔΙΑ-ΔΡΑΜΑ

• Ο βασιλιάς του Χαλβά , 1935
• Ταξείδι στο Αλγέρι, 1935
• Το Ρόδο του Ισπαχάν, 1936
• Η Λίζα τα ‘κανε θάλασσα, 1944
• Το Ξύλο Βγήκε Από Τον Παράδεισο, 1944
• Γκρίζα Νειάτα, 1944
• Ομήρου Οδύσσεια, 1945
• Φλερ ντ’ αμούρ, 1946
• Η ζωή περνά, 1948
• Ο Σάτυρος της Μαγκουφάνας, 1949
• Φτερό στον Άνεμο, 1950
• Έτσι και την Πιάσουμε, 1956
• Πέντε Πρόσωπα Ζητούν Μεροκάματο, 1967

Κινηματογράφος

• Παπούτσι από τον τόπο σου, 1946
• Μαρίνα, 1947
• Οι Γερμανοί Ξανάρχονται, 1948
• Εκείνες που δεν πρέπει ν` αγαπούν, 1951
• Ένα βότσαλο στη λίμνη, 1952
• Ο Άλλος, 1952
• Σάντα Τσικίτα, 1953
• Δεσποινίς Ετών 39, 1954
• Θανασάκης ο Πολιτευόμενος, 1954
• Οι παπατζήδες, 1954
• Ούτε γάτα ούτε Ζημιά, 1954
• Λατέρνα Φτώχεια και Φιλότιμο, 1955
• Η Καφετζού, 1956
• Δελησταύρου και Υιός, 1957
• Η θεία απ` το Σικάγο, 1957
• Λατέρνα Φτώχεια και Γαρύφαλλο, 1957
• Της Νύχτας τα Καμώματα, 1957
• Ο Φανούρης και το σόι του, 1957
• Ένας Ήρως με Παντούφλες, 1958
• Η Κυρά μας η Μαμή, 1958
• Ο Ηλίας του 16ου, 1959
• Ο Θύμιος τα` κανε θάλασσα, 1959
• Αστέρω, 1959
• Το Ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο, 1959
• Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες, 1960
• Τα κίτρινα γάντια, 1960
• Το Κλωτσοσκούφι, 1960
• Η Αλίκη στο Ναυτικό, 1961
• Χαμένα Όνειρα, 1961
• Η Νύφη το`σκασε, 1962
• Όταν λείπει η Γάτα, 1962
• Ο Φίλος μου ο Λευτεράκης, 1963
• Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης, 1963
• Χτυποκάρδια στο Θρανίο, 1963
• Siralardaki Heyecanlar, 1963
• Ο Κύριος Πτέραρχος, 1963
• Θα σε κάνω Βασίλισσα, 1964
• Η Σωφερίνα, 1964
• Το Δόλωμα, 1964
• Ο Παράς κι ο Φουκαράς, 1964
• Μοντέρνα Σταχτοπούτα, 1965
• Υπάρχει και Φιλότιμο, 1965
• Περάστε την πρώτη του μηνός, 1965
• Η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια, 1966
• Διπλοπενιές, 1966
• Όλοι οι άνδρες είναι ίδιοι, 1966
• Η Αδελφή μου θέλει Ξύλο, 1966
• Καλώς ήρθε το Δολλάριο, 1967
• Ο Στρίγγλος που έγινε Αρνάκι, 1967
• Γαμπρός απ` το Λονδίνο, 1967
• Ο Σπαγγοραμένος, 1967
• Καπετάν Φάντης Μπαστούνι, 1968
• Ο Ρωμιός έχει Φιλότιμο, 1968
• Μια τρελή τρελή Σαραντάρα, 1970
• Η Θεία μου η Χίπισσα, 1970
• Ζητείται επειγόντως Γαμπρός, 1971
• Κρεββατομουρμούρα, 1971
• Τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήσει, 1971
• Η Κόμησσα της Κέρκυρας, 1972
• Η Ρένα είναι οφσάιντ, 1972
• Ο Άνθρωπος που γύρισε από τη Ζέστη, 1972
• Τα Λιονταράκια, 1974
• Ρένα τα ρέστα σου, 1985
• Γέλιο με Δόσεις, 1986
• Δημόσιος Υπάλληλος, 1986
• Ο Γιάννης που έγινε Τζώνης

Τηλεόραση

• Δόκτωρ Τικ, 1971
• Ο ανθρωπάκος, 1972
• Κάτι άλλο…, 1973
• Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα, 1973
• Στις σκάλες του πενταγράμμου, 1973
• Μόνο για σας,1974
• Eγώ κι εγώ, 1974
• Χρονικό του Μουσικού Θεάτρου: Λίγο απ’ όλα, 1975
• Χρονικό του Μουσικού Θεάτρου: Παναθήναια 1907, 1975
• Μια Αθηναία στην Αθήνα, 1976
• 60 λεπτά χωρίς λεφτά, 1976
• Έξι ρεβεγιόν, εξήντα χρόνια, 1978
• Ελληνικές κωμωδίες, 1981
• Μοναστηράκι, 1981
• Αληθινές ιστορίες, 1984
• Η ζωή του Αττίκ, 1985
• Επιθεώρηση, επιθεώρηση, 1989
• Τα αστέρια λάμπουν για πάντα, 1990

Βιντεοταινίες

• Άντρα θέλω, 1987
• Ένα αστέρι γεννιέται με καισαρική, 1987
• Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα, 1987
• Ο θάνατός σου, η ζωή μου, 1987

Πεζογραφία

• Σε πρώτο πρόσωπο, 1974
• Λες και ήταν χτες, 1990

Γνωστότερα τραγούδια

• Άλα άνοιξε κι άλλη μπουκάλα
• Άρχισαν τα όργανα
• Άσε τον παλιόκοσμο να λέει
• Ας είν’ καλά το γινάτι σου
• Ας πάει και το παλιάμπελο
• Άσ’ τα τα μαλλάκια σου
• Άσ΄ το το χεράκι σου
• Αχ! βρε παλιομισοφόρια
• Αυτά τα μάτια κάπου τα `χω ξαναδεί
• Βρε πώς μπατιρίσαμε
• Γαϊδαράκος
• Γαρύφαλλο στ’ αυτί
• Δημήτρη μου, Δημήτρη μου
• Είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω
• Είναι το στρώμα μου μονό
• Ένα βράδυ που `βρεχε
• Έχω ένα μυστικό
• Η βαλίτσα
• Η γυναίκα είναι ζημιά
• Η Κυριακή
• Θα γυρίσει κι ο τροχός
• Θα καθόμουνα πλάι σου
• Θα ξανάρθεις
• Θα σε πάρω να φύγουμε
• Θέλω τα ώπα μου
• Κέρκυρα – Κέρκυρα
• Κλωτσοσκούφι
• Λες και ήταν χτες
• Μάρω – Μάρω
• Μου αρέσουνε τ΄ αγόρια
• Ο αμαξάς ( Καροτσέρη καροτσέρη )
• Ο γλάρος
• Ο μακρυμάλλης
• Ο Τραμπαρίφας ( Το κορίτσι θέλει θάλασσα )
• Παλιά γειτονιά
• Πάμε σαν άλλοτε
• Πες μου μια λέξη
• Σαν κι απόψε
• Σ’ αγαπώ
• Σ΄ αγαπώ σ΄ όλες τις γλώσσες
• Σήκω χόρεψε συρτάκι
• Στον ουρανό είν’ ένα αστέρι
• Τ΄ αλητάκια ( Βρε ντουνιά )
• Το γκρίζο γατί (Νιάου νιάου βρε γατούλα)
• Το καινούργιο φεγγάρι
• Το μονοπάτι
• Το τραμ το τελευταίο
• Το φεγγαράκι
• Το περιστέρι
• Τράβα Μπρος
• Υπομονή
• Φεύγουν τα Νιάτα

Βιβλιογραφία

• Ελίζα-Άννα Δελβερούδη, «Εκ των στυλοβατών του καταστήματος: Ο Χρήστος Γιαννακόπουλος, ο Αλέκος Σακελλάριος και η μεταπολεμική κωμωδία», Πρακτικά του Α΄ Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρίου, Το ελληνικό θέατρο από τον 17ο στον 20ό αιώνα, Αθήνα, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Πανεπιστημίου Αθηνών – εκδόσεις Ergo, 2002, σσ. 369-376
• Μ. Καραγάτση, Κριτική Θεάτρου, 1946-1960. Πρόλογος Κώστας Γεωργουσόπουλος. Εισαγωγή-Επιμέλεια: Ιωσήφ Βιβιλάκης, έκδοση Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», Αθήνα 1999.

Πηγή: wikipedia