Μετά από πολλούς μήνες τα θέατρα ξανανοίγουν. Πρεμιέρα στο Αμβούργο για το νέο θεατρικό έργο της βραβευμένης με Νομπέλ Ελφρίντε Γέλινεκ: μια σάτιρα για την πανδημία.

O κόσμος δεν σταματά να κραυγάζει, αυτή είναι η φάση που ζούμε. Σαν τον βρυχηθμό των λιονταριών. Με τέτοιους ήχους βομβαρδίζονται οι θεατές και στη νέα θεατρική παράσταση που υπογράφει η διάσημη Αυστριακή θεατρική συγγραφέας και βραβευμένη με Νομπέλ, Ελφρίντε Γέλινεκ. «Θόρυβος. Τυφλό το βλέμμα μας. Οι τυφλοί βλέπουν!» είναι ο τίτλος του νέου θεατρικού της έργου, το οποίο ανέβηκε αυτές τις μέρες σε παγκόσμια πρεμιέρα στο Γερμανικό Θέατρο του Αμβούργου το δεύτερο καλοκαίρι της πανδημίας. Ξεκινά με μια χάβρα που ακούγεται μέσα στο σκοτάδι για είκοσι ολόκληρα λεπτά. Αντηχούν σε όλο το θέατρο λέξεις και φράσεις ασύνδετες μεταξύ τους.

«Η αρρώστια αυτή είναι ένα ψέμα. Ξέρουμε ποιοι τη μεταδίδουν. Ξέρουμε ποιοι κρύβονται πίσω από αυτή. Το διαβάσαμε» αναφέρει κάπου το θεατρικό κείμενο με σαφείς αναφορές στις θεωρίες συνωμοσίας την περίοδο της πανδημίας. Ακολουθούν τσιτάτα πολιτικών και επιδημιολόγων. Διαφωτιστικές επεξηγήσεις διά στόματος της καγκελαρίου Μέρκελ και του υπ. Υγείας Γενς Σπαν αλλά και του Γερμανού επιδημιολόγου Κρίστιαν Ντρόστεν.

Πολιτικό γκροτέσκο επί σκηνής

Μετά από επτά μήνες θεατρικού λοκντάουν η διευθύντρια του Γερμανικού Θεάτρου Αμβούργου και σκηνοθέτιδα Κάριν Μπάιερ επέλεξε να εγκαινιάσει την ιδιαίτερη αυτή θεατρική σεζόν με μιαγκροτέσκα σάτιρα της Ελφρίντε Γέλινεκ. Η σκηνή παραπέμπει σε τιρολέζικη καλύβα, η οποία καθώς πέφτει η νύχτα προσιδιάζει περισσότερο σε σφαγείο. Και εκεί αρχίζει ο σουρεαλισμός. Υπό τους ήχους τέκνο μουσικής μιας ορχήστρας πνευστών περνούν από τη σκηνή αλλόκοτες φιγούρες, γυναίκες με παραφουσκωμένα, πλαστικά χείλη και ψεύτικες βλεφαρίδες, λαμπερά πουπουλένια μπουφάν και ψεύτικες γούνες συνθέτοντας ένα παρακμιακό σκηνικό ξεπεσμένου αλπικού θερέτρου που θυμίζει το περίφημο Ισγκλ.

Κάπου εκεί η Γέλινεκ μπλέκει το αλπικό θέρετρο και τους θαμώνες του με τον ομηρικό Οδυσσέα (Ερνστ Στέτζνερ) και τους συντρόφους τους, οι οποίοι με κάποιο τρόπο φτάνουν εκεί και σαγηνεύονται από μια σύγχρονη glamorous Κίρκη (Εύα Μάτες) Υποκύπτουν στη γοητεία της και μεταμορφώνονται σε χοίρους. Στη σκηνή-σφαγείο συνεχίζονται οι ακρότητες και τα όργια.

Η παρακμή της φύσης και η απουσία επικοινωνίας

Το σκληρό και άλλο τόσο παράλογο θεατρικό σκηνικό που στήνει η Γέλινεκ έρχεται ξαφνικά σαν ένα ιδιαίτερο σχόλιο για την ακραία εκμετάλλευση του φυσικού περιβάλλοντος και την άγνοια των κινδύνων που εγκυμονεί, για την πανδημία αλλά και την κατεστραμμένη πλέον ανθρώπινη επικοινωνία σε κοινωνικό επίπεδο. Ίσως το νέο θεατρικό της Γέλινεκ, που γράφτηκε μετά το πρώτο λοκντάουν, να μην εκπλήσσει ιδιαίτερα για την προφητικότητά του, δεδομένου ότι η ίδια η πραγματικότητα της πανδημίας το ξεπερνά. Για κάποιους επίσης δεν ξεπερνά καν παλαιότερα θεατρικά έργα της Γέλινεκ.

Παρόλα αυτά αποτελεί ένα μανιφέστο για την πανδημία και την αποκαθήλωση ίσως παλιών συμβόλων της δυτικής ευμάρειας, όπως οι χειμερινές διακοπές στις Άλπεις για σκι. Καθώς η παράσταση οδεύει πάντως προς το τέλος, οι εικόνες κορεσμού και κακοποίησης ζώων δίνουν σιγά-σιγά χώρο στην ορχηστρική μουσική κλείνοντας με έναν φιλοσοφικό μονόλογο με αναφορές στον υπαρξισμό του Χάιντεγκερ.

• Όντα Μπάουμ, dpa
• Επιμέλεια: Δήμητρα Κυρανούδη
• Πηγή: https://www.dw.com/

The following two tabs change content below.

• Bio
• Latest Posts

dromena

Latest posts by dromena (see all)

• Κυκλοφορεί σε μετάφραση του Καθηγητή Βάιου Λιαπή το βιβλίο «Το Αρχαίο Θέατρο μέσα από τις Πηγές» - 14 Νοεμβρίου, 2024
• ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΜΑΣ : Η Αυλή των Θαυμάτων (3) - 11 Νοεμβρίου, 2024
• ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΜΑΣ : Η Αυλή των Θαυμάτων (2) - 10 Νοεμβρίου, 2024
• ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΜΑΣ : Η Αυλή των Θαυμάτων (1) - 10 Νοεμβρίου, 2024
• Θέατρο του λαού: Ο Καραγκιόζης, η ιστορία του, η σημασία του - 27 Απριλίου, 2024