Ντέιβιντ Μάμετ: Θέατρο; Η ανθρώπινη επαφή!

Ντέιβιντ Μάμετ: Θέατρο; Η ανθρώπινη επαφή!

Μοιράσου το!

ΗΘΕΛΑ…

να γράψω ένα σημείωμα για τον Αμερικανό θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη του κινηματογράφου Ντέιβιντ Μάμετ [David Mamet – γεννήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1947]. Μ’ αρεσει η πολυσχιδής δραστηριότητά του: θέατρο, κινηματογράφος, λογοτεχνία… Βοήθησε στην ίδρυση της Θεατρικής Ομάδας του Αγίου Νικολάου στο Σικάγο (1971), όπου και ανέβηκαν ορισμένα από τα πρώτα έργα του. Το 1984, μαζί με τη γυναίκα του Λίντσεϊ Κράους [Lindsay Crouse, με την οποία παντρεύτηκαν το 1977 και χώρισαν το 1990] και το σκηνοθέτη Γκρέκορι Μόσερ [Gregory Mosher] ίδρυσαν στο Σικάγο το New Theater Company, όπου παρουσίασε έργα δικά του και διασκευές έργων του Τσέχοφ (Βυσσινόκηπος, Θείος Βάνια, Τρεις αδελφές).

Ο ίδιος έχει παραδεχτεί ότι επηρεάστηκε από τους Lanford Wilson, Samuel Beckett (ιδιαίτερα το Περιμένοντας τον Γκοντό), Tennessee Williams και Bertolt Brecht. Και σε μια συνέντευξή του λέει ότι τα έργα του δε νομίζει πως πρόκειται να αλλάξουν την κοινωνική κατάσταση κανενός ανθρώπου. Πιστεύει ότι σκοπός του θεάτρου είναι να ανεβάσει στη σκηνή τη ζωή της ανθρώπινης ψυχής κι αυτό μπορεί να φέρει τους ανθρώπους σε μεγαλύτερη επαφή με ό,τι συμβαίνει γύρω τους, μπορεί και όχι. Μπορεί να τους κάνει καλύτερους πολίτες, μπορεί και όχι… (Απόσπασμα από συνέντευξη στον David Savran το 1987, In their own words: Contemporary American Playwrights by David Savran, Νέα Υόρκη).

Έργα: Σεξουαλικές διαστροφές στο Σικάγο [Sexual Perversity in Chicago, 1974], Αμερικανικός Βούβαλος [American Buffalo, 1975], Μια ζωή στο θέατρο [A Life in the Theatre, 1977], Όλοι οι άντρες είναι πόρνες [All Men Are Whores, 1977], Οικόπεδα με θέα [Glengarry Glen Ross, 1984], Τέρμα τα γκάζια [Speed-the-Plow, 1988], Ολεάννα [Oleanna, 1992] κ.ά.


Μοιράσου το!
ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ ΔΡΩΜΕΝΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

ΙΣΩΣ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ