Μαργαρίτα Λυμπεράκη, πεζογράφος και θεατρική συγγραφέας
Η Μαργαρίτα Λυμπεράκη (1919 – 24 Μαΐου 2001) ήταν πεζογράφος και θεατρική συγγραφέας. Παιδί χωρισμένων γονιών μεγάλωσε με τον παππού της τον εκδότη Γεώργιο Φέξη, που της μετέδωσε την αγάπη για το βιβλίο. Σε παιδική ηλικία ταξίδεψε για πρώτη φορά στο Παρίσι και έμαθε γαλλικά. Τέλειωσε το Αρσάκειο γυμνάσιο και σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1943.
Ασχολήθηκε επίσης με τη ζωγραφική. Παντρεύτηκε το συγγραφέα Γ.Καραπάνο, με τον οποίο απέκτησε μια κόρη τη Μαργαρίτα, που έγινε επίσης συγγραφέας. Την πρώτη της εμφάνιση στο χώρο της λογοτεχνίας έκανε το 1945 ως Μαργαρίτα Καραπάνου με το μυθιστόρημα Τα δέντρα, ενώ ένα χρόνο αργότερα εξέδωσε το έργο που την έκανε ευρέως γνωστή, το μυθιστόρημα Τα ψάθινα καπέλα (που μεταφράστηκε το 1950 στα γαλλικά με τίτλο Trois etes).
Το 1946 πήρε διαζύγιο και έφυγε με την κόρη της για το Παρίσι, όπου συνδέθηκε με τους Καστοριάδη, Καμπά, Αξελό, Ελύτη και ήρθε σε επαφή με τα πρωτοποριακά ευρωπαϊκά καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής. Στο Παρίσι ολοκληρώθηκε ο Άλλος Αλέξανδρος (1950) και το 1952 εγκαινιάστηκε η ενασχόλησή της με τη θεατρική γραφή, άλλοτε στα γαλλικά και άλλοτε στα ελληνικά. Στο χώρο της λογοτεχνίας η Λυμπεράκη κινήθηκε αρχικά στα πλαίσια της ψυχογραφίας με έμφαση στη γυναικεία φύση.
Με τον Άλλο Αλέξανδρο και κυρίως τα θεατρικά της έργα πέρασε σ’ έναν εντονότερα υπερβατικό χώρο και κινήθηκε στα όρια του συμβολισμού με την τελετουργική διονυσιακή γραφή, στην προσπάθειά της να προσδιορίσει τη θέση της σύγχρονης Ελλάδας ανάμεσα στην Ευρώπη και την Ανατολή μέσω του αρχετυπικών μύθων. Ανάλογος προβληματισμός κυριαρχεί και στο τελευταίο της πεζογράφημα με τίτλο Το μυστήριο.
Έγραψε επίσης τα σενάρια για τις ταινίες Μαγική Πόλη του Νίκου Κούνδουρου (1955) και Φαίδρα του Ζυλ Ντασσέν (1962) και ασχολήθηκε με τη λογοτεχνική μετάφραση. Συνεργάστηκε με την εφημερίδα Τα Νέα (1975). Ήταν μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων.
1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Μαργαρίτας Λυμπεράκη βλ. Κατσαρή Ξανθή, «Μαργαρίτας Λυμπεράκη: Η ζωή και το έργο», στο πρόγραμμα της παράστασης του έργου της Λυμπεράκη Το μυστικό κρεβάτι ή Τηλέγονος από το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κομοτηνής, 1995, σ.11-16, Τσιριμώκου Λίζυ, «Λυμπεράκη Μαργαρίτα», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό5. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1986, Φαρίνου – Μαλαματάρη Γεωργία, «Μαργαρίτα Λυμπεράκη», Η μεταπολεμική πεζογραφία · Από τον πόλεμο του ’40 ως τη δικτατορία του ‘67Ε΄, σ. 130-177. Αθήνα, Σοκόλης, 1988 και Φαρμάκης Φρ., «Λυμπεράκη Μαργαρίτα», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας9. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.
Πηγές
- Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεωτέρου Ελληνισμού 1830-2010 – Αρχεία Ελληνικής Βιογραφίας, Εκδόσεις Μέτρον, τόμος Β΄.
- in.gr, Τελευταίο αντίο στη συγγραφέα του Ψάθινα Καπέλα Μαργαρίτα Λυμπεράκη, 28/5/2001.
- wikipedia
Βιβλιογραφία
- Ζωή Βερβεροπούλου, «Μύθος-σώμα-θέαμα: Μαργαρίτας Λυμπεράκη, Η γυναίκα του Κανδαύλη»,στο Actes du Colloque International: Le Corps dans la langue, la littérature, l’histoire, les arts et arts du spectacle (Paris, 2003), Paris, Société Culturelle Néo-hellénique, 2005, pp. 255-267.
- Αγγέλα Καστρινάκη, “Το όνειρο του ταξιδιού στα Ψάθινα καπέλα της Μαργαρίτας Λυμπεράκη”, Εκδοτικά και ερμηνευτικά ζητήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας. 7η Επιστημονική συνάντηση αφιερωμένη στην Ελένη Τσαντσάνογλου, Θεσσαλονίκη 1998, σ.367-386.
- Βάλτερ Πούχνερ, H σύγκρουση των φύλων στον αρχετυπικό κόσμο της Mαργαρίτας Λυμπεράκη. Aνθρωπολογικός και θεατρικός εξπρεσιονισμός στη γαλλική και ελληνική δραματουργία της. Eρμηνευτικό δοκίμιο, Aθήνα, εκδόσεις Δίαυλος 2003
- Γιώργος Πεφάνης, Τα νήματα του εξπρεσιονισμού στο υφάδι της τελετουργίας για τη Μαργαρίτα Λυμπεράκη Θεατρικά Τετράδια 31(1997),σελ.9-10
The following two tabs change content below.
Latest posts by dromena (see all)
- Ο Σαίξπηρ στο πολεμικό Λονδίνο - 11 Απριλίου, 2024
- Η “Δωδέκατη νύχτα” του Σαίξπηρ - 2 Απριλίου, 2024
- Αν ο Νίκος Χαραλάμπους σκηνοθετούσε τον τηλεφωνικό κατάλογο - 31 Μαρτίου, 2024
- Ο σκηνοθέτης Νίκος Χαραλάμπους - 31 Μαρτίου, 2024
- Μνήμη Νίκου Χαραλάμπους - 31 Μαρτίου, 2024
