Πιερ Κορνέιγ: Γάλλος δραματουργός του 17ου αιώνα. Ονομάστηκε «ο ιδρυτής της γαλλικής τραγωδίας»
Ο Πιέρ Κορνέιγ (Pierre Corneille, παλιά απόδοση του ονόματός του στα ελληνικά «Πέτρος Κορνήλιος», 6 Ιουνίου 1606 – 1 Οκτωβρίου 1684) ήταν Γάλλος τραγικός ποιητής, ένας από τους τρεις μεγάλους (με τον Μολιέρο και τον Ρακίνα) Γάλλους δραματουργούς του 17ου αιώνα. Ονομάστηκε «ο ιδρυτής της γαλλικής τραγωδίας» και παρήγε έργα για περίπου σαράντα χρόνια.
Καταγόμενος από αστική οικογένεια δικαστών, σπούδασε νομικά κι έγινε δικηγόρος, ασχολήθηκε δε, όπως και πολλοί σύγχρονοι συνάδελφοί του, με τη λογοτεχνία. Έγραψε αρχικά κωμωδίες και κωμικοτραγωδίες (tragi-comédies), εκ των οποίων ο Σιντ, παρά τις εχθρικές κριτικές, υπήρξε ένας θρίαμβος. Απόγειο του ταλέντου του θεωρούνται οι ιστορικές του τραγωδίες (Οράτιος, Κίννας, Πολύευκτος, Ροδογύνη, Ηράκλειος, Νικομήδης). Το 1652, αποθαρρυμένος από τις κριτικές ενός έργου του, αφοσιώθηκε στην μετάφραση της Μίμησης του Χριστού του Θωμά εκ Κέμπης. Επανήλθε στο θέατρο το 1659 και έγραψε αρκετά έργα ακόμη. Το 1674 αποσύρθηκε οριστικά.
Έργα
- Mélite (1629)
- Clitandre (1630–31)
- La Veuve (Η Χήρα, 1631)
- La Galerie du Palais (1631–32)
- La Suivante (1634)
- La Place royale (1633–34)
- Médée (1635)
- L’Illusion comique (Η κωμική πλάνη, 1636)
- Le Cid (Ο Σιντ, 1637) ― ελλην. μετάφρ. Κώστας Βάρναλης (“Θέατρο” [Νίτσου], τεύχος 12
- Horace (Οράτιος, 1640)
- Polyeucte (Πολύευκτος, 1642)
- La Mort de Pompée (1643)
- Cinna (Κίννας, 1643)
- Le Menteur (Ο ψεύτης, 1643)
- Rodogune (Ροδογύνη, 1644)
- La Suite du Menteur (Η Συνέχεια του Ψεύτη, 1645)
- Théodore (Θεοδώρα, 1645)
- Héraclius (Ηράκλειος, 1647)
- Don Sanche d’Aragon (Δον Σάντσος της Αραγώνος, 1650)
- Andromède (1650)
- Nicomède (1651)
- Pertharite (1651)
- L’Imitation de Jésus-Christ (Η Μίμηση του Χριστού, 1656)
- Œdipe (1659)
- Trois Discours sur le poème dramatique (Τρεις λόγοι για το δραματικό ποίημα, 1660)
- Toison d’or (Το χρυσόμαλλο δέρας, 1660)
- Sertorius (1662)
- Othon (1664)
- Agésilas (1666)
- Attila (1667)
- Tite et Bérénice (1670)
- Psyché (με τον Μολιέρο και τον Φιλίπ Κινώ, 1671)
- Pulchérie (1672)
- Suréna (1674)
Latest posts by dromena (see all)
- Θέατρο του λαού: Ο Καραγκιόζης, η ιστορία του, η σημασία του - 27 Απριλίου, 2024
- Ο Σαίξπηρ στο πολεμικό Λονδίνο - 11 Απριλίου, 2024
- Η “Δωδέκατη νύχτα” του Σαίξπηρ - 2 Απριλίου, 2024
- Αν ο Νίκος Χαραλάμπους σκηνοθετούσε τον τηλεφωνικό κατάλογο - 31 Μαρτίου, 2024
- Ο σκηνοθέτης Νίκος Χαραλάμπους - 31 Μαρτίου, 2024