Ουίλιαμ Σαρόγιαν (1908 – 1981)
Ο Ουίλιαμ Σαρόγιαν [Saroyan, William, 31 Αυγούστου 1908 – 18 Μαΐου 1981) ήταν Αμερικανός πεζογράφος και δραματικός συγγραφέας αρμενικής καταγωγής. Είχε μια περιπετειώδη οικογενειακή ζωή. Από το 1958 έζησε κυρίως στο Παρίσι όπου είχε ένα διαμέρισμα.
«Είμαι ένας αποξενωμένος άνθρωπος, είπε ο ψεύτης: αποξενωμένος από τον εαυτό μου, από την οικογένειά μου, από τον συνάνθρωπό μου, από τη χώρα μου, από τον κόσμο μου, από την εποχή μου, και από την κουλτούρα μου. Δεν είμαι αποξενωμένος από το Θεό, αν και είμαι δύσπιστος σε οτιδήποτε έχει σχέση με το Θεό…» (Here comes there goes you know who, 1961). Μερικά από τα έργα του συμπυκνώνουν προσωπικές εμπειρίες του.
Κέρδισε τις εντυπώσεις με το μεγάλο μονόπρακτό του My heart’s in the Highlands [=Η καρδιά μου βρίσκεται ψηλά, 1939] και με το επόμενο έργο του, το The time of your life [=O χρόνος της ζωής σου, 1939), που το 1948 έγινε ταινία από τον H.C. Potter, με τους Τζέιμς Κάγκνεϊ (James Gagney), Ουίλιαμ Μπέντιξ (William Bendix) και Γουέιν Μόρις (Wayne Morris), κέρδισε βραβεία. Ακολούθησαν άλλα έργα περισσότερο ή λιγότερο επιτυχημένα: Love’s old sweet song [=To παλιό γλυκό τραγούδι της αγάπης, 1940), The beautiful people [=Ο όμορφος κόσμος, 1941), Across the board on tomorrow morning (1942), και τα μονόπρακτα Hello, out there [=Ε, εσείς οι επ’ έξω, 1942), Get away old man [=Φύγε γέρο, 1943), The cave dwellers [=Οι κάτοικοι των σπηλαίων, 1957), Sam the highest jumper of them all (1960), The human comedy [=Η ανθρώπινη κωμωδία, 1942), και Boys and girls together [=Αγόρια και κορίτσια μαζί, 1963), The daring young man on the flying trapeze (1934), Subway circus [1940), My name is Aram [=Το όνομά μου είναι Αράμ, 1940), The Hungerers [1945), Radio play [1940), Something about a soldier [=Κάτι για ένα στρατιώτη, 1940), Hero of the World [=Ήρωας του κόσμου, 1940), A special announcement [=Μια σπουδαία ανακοίνωση, 1940), The great American Goof [1940), Love’s old sweet song [=1940), The ping-pong game [=Το παιχνίδι πινγκ-πονγκ, 1945), Sweeney in the trees [1940), There’s something I got to tell you [=Υπάρχει κάτι που θέλω να σου πω, 1941), The people with light coming out of them [1941), Jim Dandy: Fat man in a famine, [1941), Talking to you [1942), Opera, Opera [1955), Bad Men in the West [1971), Sam Ego’s House [1947), Don’t go away mad [1949), A decent birth, a happy funeral [=Μια σεμνή γέννηση, μια ευτυχισμένη κηδεία, 1949), The son [=Ο γιος, 1950), The oyster and the pearl [1953). A lost child’s fireflies (1954). Once around the block [1956), Ever been in love with a midget [1957), The slaughter of the innocents [1957), Cat, mouse, man, woman [=Γάτα, ποντίκι, άντρας, γυναίκα, 1958), The accident [=Το ατύχημα, 1958), The dogs; or, The Παρίσι comedy (The Παρίσι comedy; or The secret of Lily, 1960), Settled out of court, με τον Henry Cecil, 1960), High time along the wabash [1961), Ah man [1962), The playwright and the public [=Ο θεατρικός συγγραφέας και το κοινό, 1963), Dentist and patient [=Οδοντογιατρός και πελάτης, 1968), Husband and wife [=Άντρας και γυναίκα, 1968), Making money, and nineteen other very short plays [1970), The new play [=Το νέο έργο, 1970), People’s lives [1974), Armenians [=Αρμένηδες, 1974), The rebirth celebration of the human race at Artie Zabala’s Off-Broadway Theatre [1975). Και τα αυτοβιογραφικά Here comes, there goes you know who (1961) και Places where I’ve done time (1972).
Μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου έπαψε να είναι δημοφιλής και δεν κατάφερε, παρά τις προσπάθειές του, να ξανακερδίσει το κοινό. Βραβεία και διακρίσεις: Βραβείο Πούλιτζερ και Βραβείο Κριτικών Θεάτρου Νέας Υόρκης (Ο χρόνος της ζωής σου, 1940), και το 1943 κέρδισε το Βραβείο της Ακαδημίας για το σενάριο που διασκεύασε από το βιβλίο του Η ανθρώπινη κωμωδία.
ΒΙΒΛ: Varaz Samuelian: Willie & Varaz: Memories of My Friend William Saroyan (1985). E.H. Foster: William Saroyan: A Study in the Shorter Fiction (1991). N. Balakian: The World of William Saroyan (1998). Lawrence Lee, Barry Gifford: Saroyan: A Biography (1998). John Leggett: A Daring Young Man: A Biography of William Saroyan (2002). Επίσης, μελέτες από τους H.R. Floan (1966), D. S. Calonne (1983), A. Saroyan (1983), Barry Gifford και Lawrence Lee (1984), Jon Whimore (1995). H. Keyishan (εκδ.): Critical Esays in William Saroyan (1995).
The following two tabs change content below.
Latest posts by dromena (see all)
- Ο Σαίξπηρ στο πολεμικό Λονδίνο - 11 Απριλίου, 2024
- Η “Δωδέκατη νύχτα” του Σαίξπηρ - 2 Απριλίου, 2024
- Αν ο Νίκος Χαραλάμπους σκηνοθετούσε τον τηλεφωνικό κατάλογο - 31 Μαρτίου, 2024
- Ο σκηνοθέτης Νίκος Χαραλάμπους - 31 Μαρτίου, 2024
- Μνήμη Νίκου Χαραλάμπους - 31 Μαρτίου, 2024
