Καλουτά Άννα (1918 – 2010)

Καλουτά Άννα (1918 – 2010)

Μοιράσου το!

Η Ειρήνη-Άννα Καλουτά (Αθήνα 29 Σεπτεμβρίου 1918 – Αθήνα 17 Απριλίου 2010) του Στεφάνου, ήταν ηθοποιός, πρωταγωνίστρια και θιασάρχης. Απόφοιτος της Ιονίου Σχολής Θηλέων, έκανε σπουδές πιάνου και αφοσιώθηκε στο θέατρο. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη χορογραφία, την σκηνοθεσία και την καλλιτεχνική διεύθυνση. Εμφανίστηκε σε 14 ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες ενώ στο θέατρο πρωτοεμφανίσθηκε σε ηλικία 4 ετών, στο θίασο Μαρίκας Κοτοπούλη, σε έργο πρόζας. Μαζί με την αδελφή της Μαρία δημιούργησαν τα περίφημα “Καλουτάκια”, παιδιά θαύματα της εποχής εκείνης, σε όλα τα είδη του μουσικού θεάτρου.

Είχε συμμετάσχει σε επιθεωρήσεις των γνωστότερων επιθεωρησιογράφων σε οπερέτες όπως: “Γλυκειά Νανά”, “Διαβολόπαιδο”, “Βαφτιστικός” , “Μοντέρνα κορίτσια” κ.ά. του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, “Γυναίκα του δρόμου”, “Απάχηδες των Αθηνών”, “Οι πειρατές” κ.ά. του Νίκου Χατζηαποστόλου, στη “Νυχτερίδα” του Γιόχαν Στράους, σε μουσικές κωμωδίες: “Μ΄ αγαπά δεν μ΄ αγαπά” των Γιανουκάκη – Ριτσιάρδη, σε ηθογραφίες όπως “Το Φυντανάκι” του Χορν, σε πρόζα “Το πανηγύρι” του Χορν, σε κωμειδύλλια: “Αγαπητικός της βοσκοπούλας”, “Γκόλφω”, “Μαρία Πενταγιώτισσα” και άλλα πολλά.

Επί 15 χρόνια έκανε περιοδείες στην Ευρώπη, Αμερική, Αυστραλία, Αφρική και Ν. Ζηλανδία. Εμφανίστηκε στη “Salle de Gaveau” στο Παρίσι το 1950, στο “Κάρνεγκυ Χωλ” στη Νέα Υόρκη το 1954, στο “Palace Theatre” στο Λονδίνο 1968 κ.α.

Ηχογράφησε με την αδελφή της Μαρία πολλούς δίσκους στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ενδεικτικά: “Μ΄ αγαπά δεν μ΄ αγαπά”, “Γερακίνα”, “Οι κερασιές”, “Η βροχή”, “Βεμ – Βεμ”. Οι δε εμφανίσεις της τόσο στην τηλεόραση όσο και σε διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, δεν είχαν εκλείψει μέχρι τελευταία.

Υπήρξε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, είχε τιμηθεί με πλείστα διπλώματα ελληνικών πρεσβειών για τις περιοδείες της και ακόμη με πολλές στρατιωτικές μνείες για τη ψυχαγωγία του Ελληνικού Στρατού. Έμεινε θρυλική στις πολεμικές επιθεωρήσεις του 1940, ιδιαίτερα στο “Ευζωνάκι”, αλλά και αργότερα σε ρόλους “Σμυρνιάς” με καταπληκτική ταχύτητα εκφοράς του λόγου.

Δίκαια χαρακτηρίστηκε “Βασίλισσα της Επιθεώρησης”, ενώ μία από τις άξιες διαδόχους της στο είδος θα μπορούσε να θεωρηθεί η Ρένα Βλαχοπούλου.

Απεβίωσε στις 17 Απριλίου του 2010 στην Αθήνα, στο σπίτι της, έπειτα από επιδείνωση που παρουσίασε η υγεία της τους τελευταίους μήνες. Κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη στις 20 Απριλίου του 2010 στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.

Φιλμογραφία

  • Δόκτωρ Επαμεινώνδας (1937)
  • Όταν ο σύζυγος ταξιδεύει (1938)
  • Καπετάν Σκορπιός (1943)
  • Οι απάχηδες των Αθηνών (1950)
  • Εκείνες που δεν πρέπει ν’ αγαπούν(1951)
  • Τσιγγάνικο αίμα (1956)
  • Πρέπει να ζήσεις τίμια (1962)
  • Ο εμίρης και ο κακομοίρης (1964)
  • Και οι 14 ήταν υπέροχοι (1965)
  • Καλώς ήλθε το δολάριο (1967)
  • Ελευθέριος Βενιζέλος: 1910-1927 (1980)
  • Ο ζιγκολό της Αθήνας (1982)
  • Της παλαβής, Μειδιάστε παρακαλώ, Ο κοντός και οι μνηστήρες (1988)

Τηλεοπτικές σειρές

  • Ένα φως στην ομίχλη (1972)
  • Εν τούτω νίκα (1973)
  • Λούνα Παρκ (1974)
  • Η μεγάλη παρέλαση (1979)
  • Βραδιά επιθεώρησης (1984)
  • Η πανταχού παρούσα (1986)
  • Η μικρή μας επιθεώρηση (1990)
  • Αστυνόμος Παπαθανάσης (1991)

Πηγές

  • Who’s Who (1979 σ.241.)
  • Θόδωρος Έξαρχος: “Έλληνες ηθοποιοί – Αναζητώντας τις ρίζες”, Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών

Μοιράσου το!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

ΙΣΩΣ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ