Ο Νίκος Λαγκαδινός είναι δημοσιογράφος [ΕΣΗΕΑ]. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Θεατρολογία στο 8ο Πανεπιστήμιο του Παρισιού. Έχει εργαστεί ως συντάκτης και αρχισυντάκτης στην ΕΡΤ [τηλεόραση και ραδιόφωνο], στις εφημερίδες Ελεύθερη Γνώμη, Νίκη, Ενημέρωση, Βραδυνή, Ακρόπολις, Αθηναϊκή. Διηύθυνε την εφημερίδα ΕΞΟΡΜΗΣΗ.
ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ Πώς μου ήρθε πρωί-πρωί η σκέψη για τους νέους σκηνοθέτες που κάνουν τα πάντα στο θέατρο για να δείξουν και ν’ αποδείξουν την παρουσία τους. Βλέπει κανείς παραστάσεις που βασίζονται στο “τέχνασμα” [και άρα δεν μπορώ να πω ότι είναι τέχνη]. Ίσως να υπάρχει και κάποιο κοινό που να δέχεται και να στηρίζει […]
ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ Ο Χάινερ Μίλερ [Heiner Müller] ήταν ένας από τους «μύθους» όχι μόνο του γερμανικού αλλά και του ευρωπαϊκού θεάτρου. Μετά το πέρασμα του Brecht, ο Müller θεωρήθηκε ως ένας από τους πλέον σημαντικούς γερμανόφωνους θεατρικούς συγγραφείς. Γεννήθηκε το 1929 στο Έπεντορφ της Σαξονίας και σε ηλικία 16 ετών κατετάγη υποχρεωτικά στο στρατό, πολέμησε […]
ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ «Δεν με ελκύουν παρά οι άνθρωποι που έχουν φτάσει στα έσχατα όρια της ύπαρξής τους, όταν είναι μόνοι απέναντι στις αντιφάσεις τους…», είπε κάποτε ο Χάρολντ Πίντερ, ο κυριότερος ίσως εκπρόσωπος της λεγόμενης «οργισμένης γενιάς» του αγγλικού θεάτρου. Πολλοί τον τοποθετούν στη χορεία των θεατρικών συγγραφέων του Θεάτρου του Παραλόγου. Ο ίδιος όμως […]
JEAN VILAR Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ δε γεννήθηκε μέσα σε μια μέρα απ’ την καρδιά του μεθυσμένου ανθρωπάκου (κάποιου που λεγόταν Θέσπις) που, σ’ ένα ελληνικό σταυροδρόμι, τραγούδησε τις χαρές και τα βάσανά του. Η Τέχνη του θεάτρου είναι, τον ίδιο βαθμό, έργο του άλλοτε ήρεμου κι άλλοτε τυραννικού, ανάλογα με το άτομο, πάθους για […]
ΜΠΕΚΕΤ Σάμουελ [Beckett, Samuel], 1906-1989. Ιρλανδός (γεννήθηκε στο Δουβλίνο) δραματουργός που όμως πήγε στη Γαλλία το 1928 κι έμεινε. Είναι μαζί με τον Ιονέσκο οι χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι του Θεάτρου του Παραλόγου. Το 1969 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Άρχισε να γράφει, στ’ αγγλικά, ποιήματα και το μυθιστόρημα Murphy (1938). Τα πιο πολλά έργα του τα έγραψε στα γαλλικά. […]
ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ «Σκέφτομαι ότι υπάρχουν ίσως τέσσερις θεατρικοί συγγραφείς του 20ού αιώνα που δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε χωρίς αυτούς: Ο Τσέχοφ, ο Πιραντέλο, ο Μπρεχτ και ο Μπέκετ», έγραψε ο Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας Edward Albee. «Εάν έχετε και τους τέσσερις, έχετε καλύψει τον αιώνα»[i]. Σε μια σφυγμομέτρηση που είχε πραγματοποιηθεί το 1998, για λογαριασμό […]
ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ Θόδωρου Σκανδάμη: Νικόλαος Σκανδάμης. Ο Αμαλιαδίτης ποιητής και άνθρωπος του θεάτρου. Αφηγηματική εργοβιογραφία. Εκδόσεις Βιβλιόραμα, σελίδες 266, 1993. Ο Νικόλαος Σκανδάμης μοιάζει να έχει επίκεντρο της ζωής του μιαν επίμονη έγνοια, που δεν διαφέρει, έτσι παρουσιασμένη, από ψύχωση! Την ιδέα του θεάτρου! Είναι φιλοσοφική θεώρηση; Είναι ψυχολογική ανάλυση; Είναι συναισθηματική αντίδραση, που καταγράφεται […]
ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ Τα έργα του Ζαν Ανούιγ χαρακτηρίζονται από την επικράτηση της μοναξιάς και την αδυναμία επικοινωνίας κι ακόμη διακατέχονται από το αίσθημα της χαμένης αθωότητας και τη μελαγχολία της τρίτης ηλικίας. Στα έργα του που τώρα σπανίως παίζονται, βλέπουμε συνήθως ένα πρόσωπο, μια κεντρική μορφή ή και ένα ζευγάτι που αντιπροσωπεύει την ακέραια απαίτηση […]
ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ Την εποχή της Μελίνας είχε έρθει και ο Φρίντριχ Ντίρενματ [Friedrich Dürrenmatt, 5 Ιανουαρίου 1921 – 14 Δεκεμβρίου 1990] στην Αθήνα, όταν η γυναίκα του επρόκειτο να ετοιμάσει για λογαριασμό της γερμανικής τηλεόρασης ένα αφιέρωμα στην ελληνίδα τότε υπουργό Πολιτισμού, με αφορμή τον εορτασμό της Αθήνας ως πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης. Η Μελίνα, […]
