Μήτση Κωνσταντάρα  (1915 – 1985) ηθοποιός

Μήτση Κωνσταντάρα  (1915 – 1985) ηθοποιός

Μοιράσου το!

Η Μήτση Κωνσταντάρα (1915 – 22 Δεκεμβρίου 1985), το μικρότερο παιδί της οικογένειας Κωνσταντάρα, ήταν ηθοποιός. Έπαιξε και διακρίθηκε σε δεύτερους ρόλους.

Ήταν αδερφή του ηθοποιού Λάμπρου Κωνσταντάρα. Την ίδια σχεδόν περίοδο με τη γέννησή της έμεινε ορφανή από πατέρα, γι’ αυτό αγαπήθηκε ιδιαίτερα από όλη την οικογένεια. Τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια της, και ιδιαίτερα ο Λάμπρος, την αντιμετώπιζαν πάντα σαν μικρό παιδί. Ακόμα και σε μεγάλη ηλικία οι πολύ κοντινοί της άνθρωποι την αποκαλούσαν χαϊδευτικά Μίτσα.

Σπούδασε στην δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου από όπου αποφοίτησε με άριστα και το 1945 πρωτοεμφανίστηκε στην Πρώτη Κρατική Σκηνή με το έργο Αρλεζιάννα. Εκείνη την εποχή υπήρχε ένα είδος θεάτρου, τα ονομαστά μπουλούκια, τα οποία η ίδια υπηρέτησε με μεγάλη επιτυχία, κάτι όμως που την έκανε το μαύρο πρόβατο της οικογένειας για τον δρόμο που ακολούθησε.

Το 1948, συμμετείχε στο θίασο Δημητρίου-Σκορδούλη-Κάσση, που κάνει περιοδεία στην Κωνσταντινούπολη για περίπου ένα χρόνο. Για κάποιο διάστημα εγκατέλειψε το θέατρο για οικογενειακούς λόγους. Εκείνη την περίοδο έμενε στο σπίτι του αδερφού της.

Το 1961 επανέρχεται στο θέατρο, αρχικά μόνη της, στο θίασο της Μαίρης Αλκαίου και του Βασίλη Διαμαντοπούλου, στο έργο “Ένα Δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν” και ακολουθεί το έργο “Πέντε στρέμματα Παράδεισος” κ.α.

Από το 1964 και μετά, άρχισε να παίζει με τον αδερφό της Λάμπρο, σε θέατρο και σινεμά, σε παραστάσεις όπως “Μια Κυρία Ατυχήσασα” (που στο σινεμά μεταφέρθηκε με τον τίτλο “Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι”), “Τι 30, τι 40, τι 50”, “Υπάρχει και φιλότιμο” κ.α. Τα πιο πολλά από αυτά τα έργα πήγαν και στον κινηματογράφο με άλλο τίτλο. Η Μήτση κοντά στον Λάμπρο ξέφυγε από την ανωνυμία και μαζί γυρίσανε περίπου 30 ταινίες.

Τη δεκαετία του ’70 συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο στα έργα “Αλκιβιάδης” του Ν. Τουτουντζάκη, “Δικαίωση” του Νίκου Ζακοπούλου και πολλά άλλα έργα. Έκανε όμως και αυτόνομη καριέρα και στην τηλεόραση τη δεκαετία του ’70, σε σειρές όπως: “Λούνα Παρκ”, “Εκείνες Και Εγώ”, “Μεθοριακός Σταθμός”, “Παλιατζής” κ.α.

Όταν το 1985 πέθανε ο Λάμπρος, η Μήτση έπεσε σε κατάθλιψη. Πέθανε πιθανόν από ανακοπή καρδιάς στον ύπνο της, έξι μήνες μετά. Κηδεύτηκε στον οικογενειακό τάφο στο Α΄ Νεκροταφείο.

Αν και είχε κάνει ένα γάμο, δεν είχε παιδιά αλλά είχε δύο ανίψια που αγαπούσε πολύ, τον γιο του Λάμπρου Δημήτρη Κωνσταντάρα και την Σίση, κόρη της αδερφής της Σάσας.

Χαρακτηριστική σκηνή – ατάκα

Στην ταινία “ο Στρίγγλος που έγινε αρνάκι” Παραδουλεύτρα: “Άτιμη κοινωνία, που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους ρίχνεις στα ξένα χέρια.” Πετρόχειλος: “Τα ξένα χέρια, τα ξένα χέρια είναι καλά. Έτσι που το πας σε λίγο θα πέσεις σε ξένα πόδια.” ……… Παραδουλεύτρα: “Κύριε Πετροχείλο, κάποτε ήμουνα πουλί και μ’ αγαπούσανε πολύ” Πετρόχειλος: “Τι πουλί να ήσουν τρομάρα σου; Το πολύ πολύ να ήσουν καρακάξα.”

Φιλμογραφία

1951 Να παιδί, να μάλαμα
1963 Αφοσίωση
1964 Θα σε κάνω βασίλισσα κυρία Χατζηλαζάρου
1965 Φτωχός αλλά τίμιος
1965 Ενώνει ο πόνος δυο καρδιές
1965 Μόνο για σένα θεία Στέλλας
1965 Υπάρχει και φιλότιμο κυρα-Λάμπαινα
1966 Παράνομοι πόθοι
1966 Ο αδελφός μου ο τρελάρας – Ο αδελφός μου ο λόρδος Θεανώ Μπατάρα
1966 Ο παπατρέχας Κατσάμπεη, χαρτοπαίχτρα
1967 Κάτι κουρασμένα παλικάρια Ιωάννα Διαμαντίδου-Βαλίρα
1967 Πατέρα κάτσε φρόνιμα Ευτέρπη Παπασταφίδα
1967 Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι Δέσποινα Ανυφαντούλη, υπηρέτρια
1967 Κολωνάκι διαγωγή μηδέν Ασημίνα Καρανάμπαση
1967 Βοήθεια!… Ο Βέγγος φανερός πράκτωρ 000 διευθύντρια οίκου μόδας
1968 Ο Ρωμιός έχει φιλότιμο Χρυσάνθη Καραντάρη
1968 Καπετάν φάντης μπαστούνι Τασία, υπηρέτρια
1969 Το ανθρωπάκι Άννα
1969 Η νεράιδα και το παλικάρι Μερόπη, προξενήτρα
1969 Ο τζαναμπέτης Ευρυδίκη
1969 Ησαΐα, μη χορεύεις Σωτηρία, γραμματέας
1969 Φοβάται ο Γιάννης το θεριό κυρία Βελή
1969 Ξύπνα καημένε Περικλή
1970 Ένας τρελός γλεντζές Ευδοκία
1970 Κρίμα το μπόι σου Ευανθία
1970 Εσένα μόνο αγαπώ καλεσμένη σε δεξίωση
1971 Εθελοντής στον έρωτα κυρία Ραΐζη
1971 Ένα αγόρι αλλοιώτικο απ’ τ’ άλλα κυρία Βαρδαλιά
1971 Πίσω μου σε έχω σατανά Αγλαΐα Τουρσή
1971 Της ζήλιας τα καμώματα Χαρίκλεια
1971 Ο φαφλατάς Ευλαμπία
1972 Τι 30, τι 40, τι 50 Χρυσάνθη
1972 Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα Χαρίκλεια
1972 Ο άνθρωπος που γύρισε από τη ζέστη Μαργαρίτα, υπηρέτρια
1972 Απ’ τ’ αλώνια στα σαλόνια Ουρανία
1972 Το ξενοδοχείο των διεφθαρμένων Κατερίνα
1972 Αγάπη μου παλιόγρια Καίτη
1973 Ο φαντασμένος κυρία Τσουλόγλου
1981 Ο Λαμπρούκος μπαλαντέρ η γυναίκα που ορίζει τα ραντεβού
1982 Φυλακές ανηλίκων Μάρθα Σταθουλοπούλου

Τηλεόραση

1982 Αυλές και ρετιρέ Φρόσω Δόρακα

Θέατρο

1950 Η νεράιδα του χιονιού
1955 Τρεις πετεινοί σε ένα κοτέτσι
1955 Οι μαιτρέσσες του μπαμπά
1959 Δυο άσπρα τριαντάφυλλα
1965 Υπάρχει και φιλότιμο Ι
1968 Πϊσω μου σε έχω σατανά
1969 Το 24ωρο ενός Αθηναίου
1969 Ο Μπάμπης και ο Μπαμπίνος
1971 Τι 30, τι 40, τι 50
1972 Ερωτιάρης αλά ελληνικά
1973 Ευτυχώς τρελάθηκα
1974 Αγάπη μου παγόβουνο
1976 Υπάρχει και φιλότιμο ΙΙ
1977 Ο Λαμπρούκος και οι λατρείες του
1978 Τραγούδα θεατρίνε

Μοιράσου το!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

ΙΣΩΣ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ