Μετά από 7 χρόνια δημοσιογραφίας στο περιοδικό γενικού πολιτισμού L’éléphant, η Mélody Mourey έγραψε και σκηνοθέτησε τα «Τρελά βατράχια» (με περισσότερες από 500 παραστάσεις και 3 υποψηφιότητες για τα βραβεία Molières).  Το δεύτερο έργο της, La Course des Géants (4 υποψηφιότητα στα βραβεία Molières ), περιοδεύει αυτή τη στιγμή στη Γαλλία, το Βέλγιο και την Ελβετία. Το πρώτο της μυθιστόρημα, Max Tallent, εκδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2022 από τις εκδόσεις Auzou. 

«Τρελά βατράχια» ή ένα απίστευτο τέχνασμα για να ξεφύγoυν από τους Ναζί. 

Στην Πολωνία αναπτύχθηκε το εμβόλιο κατά του τύφου, και στην Πολωνία του 1940 ένας γιατρός και ο καλύτερός του φίλος επινόησαν ένα έξυπνο σχέδιο γύρω από αυτό το εμβόλιο για να αποτρέψουν την απέλαση των κατοίκων ενός χωριού από το ναζιστικό καθεστώς.

Λίγα λόγια για το έργο

«Ήθελε να δει μέχρι πού μπορούν να φτάσουν οι άνθρωποι υπακούοντας σε εντολές…»
Στη Νέα Υόρκη του 1990, μία φοιτήτρια ψυχολογίας επισκέπτεται τον Στανισλάβ, έναν ηλικιωμένο γιατρό, για να της δώσει πληροφορίες σχετικά με τη δράση του παππού της, του Ευγένιου Λαζόφσκι, κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Μέσα από τις μνήμες του Στανισλάβ παρακολουθούμε μια περιπετειώδη και συναρπαστική ιστορία που περιγράφει το ιδιοφυές σχέδιο που κατέστρωσαν οι δύο γιατροί και κατάφεραν, ξεγελώντας τους Ναζί, να σώσουν τις ζωές χιλιάδων εβραίων κατοίκων του χωριού Rozwadów της Πολωνίας.

Το έργο βασίζεται στην αληθινή ιστορία των δύο γιατρών Eugene Lazowski και Stanislaw Matulewicz, που έκαναν τη δική τους αντίσταση, χρησιμοποιώντας το εμβόλιο του τύφου, ως αποδεικτικό μόλυνσης της περιοχής από τη θανατηφόρα ασθένεια. Τα Τρελά Βατράχια είναι μια περιπετειώδης κωμωδία που συνδυάζει το χιούμορ και την ευαισθησία, αναδεικνύοντας τη δύναμη των ανθρώπων εκείνων που τολμάνε να πάρουν το ρίσκο της αντίστασης, υπερασπιζόμενοι την ανθρωπιά και τη δικαιοσύνη.

Η συγγραφέας αν και παρουσιάζει τα τραγικά γεγονότα εκείνης της εποχής με έναν ανάλαφρο τρόπο, ωστόσο δημιουργεί ένα πρωτότυπο και τολμηρό έργο, που θέτει το ερώτημα: ποιο είναι το όριο της ανθρώπινης υπακοής στον παραλογισμό μιας εξουσίας και πόση ανάγκη έχει η κάθε εποχή από τα «τρελά βατράχια» της; 
 

Σημείωμα πρόθεσης 

Τα Τρελά βατράχια είναι μια ιστορία εμπνευσμένη από ελάχιστα γνωστά αληθινά γεγονότα.

Ερευνούσα τις μεγάλες εφευρέσεις που σημάδεψαν την ιστορία της Πολωνίας, όταν ανακάλυψα ότι το εμβόλιο κατά του τύφου είχε εφευρεθεί στη χώρα αυτή και ότι επέτρεψε σε δύο γιατρούς να σώσουν χιλιάδες ζωές κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, χάρη σε μια απίστευτη απάτη… Αυτό το κατόρθωμα με συγκλόνισε και θέλησα αμέσως να το διηγηθώ. 

Νομίζω ότι είναι θαυμάσιο το γεγονός ότι στους πιο σκοτεινούς καιρούς, κάποιοι άνθρωποι καταφέρνουν να αγωνίζονται για το σωστό, ενώ ο φόβος θα έπρεπε να τους κάνει να ακολουθήσουν τη μάζα και να υποταχθούν σε άδικες εντολές. Όταν αρχίζει η περιπέτεια των τρελών βατράχων , οι δύο φίλοι, ο Ευγένιος και ο Σταν, ενδιαφέρονται κυρίως να βοηθήσουν έναν φίλο που δεν αντέχει τη σκέψη ότι θα επιστρέψει σε στρατόπεδο εργασίας. Μόνο μετά από αυτή την πρώτη πράξη αντίστασης λένε στον εαυτό τους “αν παίρνουμε αυτό το ρίσκο για κάποιον κοντινό μας άνθρωπο, πρέπει να το κάνουμε και για τους άλλους”… Είναι αυτή η μετατόπιση που με συγκινεί περισσότερο, αυτή η στιγμή που αποφασίζουν να κάνουν το ακατόρθωτο όχι από φιλία, αλλά για να σώσουν όσο το δυνατόν περισσότερες ζωές, από ανθρωπιά. 

Το έργο, πολύ ελεύθερα εμπνευσμένο από αυτή την αληθινή ιστορία, διηγείται από έναν από τους ήρωες χρόνια αργότερα, γεγονός που επιτρέπει πολλαπλές φαντασιώσεις: δεν παρακολουθούμε την ιστορία όπως συνέβη, αλλά την ιστορία όπως εξελίχθηκε μέσα από τις μνήμες ενός ανθρώπου γεμάτος χιούμορ. Πάνω απ’ όλα, πρόκειται να φωτιστεί η απίστευτη και γεμάτη ανθρωπιά ιστορία  δύο φίλων που είναι μαζί από την παιδική τους ηλικία, ο ένας αποφασισμένος και απερίσκεπτος, ο άλλος επιρρεπείς και ευαίσθητος. 

Η σκηνοθεσία 

Αν και το θέμα είναι σοβαρό, ο τόνος του έργου παραμένει ανάλαφρος. Η σκηνοθεσία υποστηρίζει αυτή την αμφιθυμία μεταξύ της σοβαρότητας του περιεχομένου και της ελαφρότητας της φόρμας. 
Οι αναμνήσεις του Stan προσφέρουν μια αποδυναμωμένη άποψη της πραγματικότητας. Η σωματική δουλειά που γίνεται με τη χορογράφο και καλλιτεχνική βοηθό Nina Dipla εξασφαλίζει τη συνέχεια μεταξύ των δύο εποχών. Οι δύο ηθοποιοί που υποδύονται τον χαρακτήρα σε διαφορετικές ηλικίες της ζωής του κάνουν μια εξαιρετική δουλειά μιμούμενοι ο ένας τον άλλο . Οι υπόλοιποι ηθοποιοί αλλάζουν ρόλους για να υποδυθούν συνολικά περισσότερους από 25 διαφορετικούς χαρακτήρες, μερικοί από τους οποίους προσθέτουν μια πινελιά μπουρλέσκ σε αυτή τη δραματική κωμωδία. 

Η μουσική, που συνέθεσε ο Simon Meuret, αναδεικνύει τη φιλία μεταξύ των δύο νεαρών γιατρών και ενισχύει την ασθμαινουσα φύση του έργου. Ο Simon είναι συνθέτης οπτικής μουσικής και το έργο του δίνει μια κινηματογραφική διάσταση στην παράσταση, συνοδεύοντας τις στιγμές αγωνίας και συγκίνησης. 

Κατά τη διάρκεια του έργου, μετακινούμαστε από τον ένα τόπο στον άλλο (ένα μπαρ της Νέας Υόρκης, ένα πολωνικό διαμέρισμα, ένα γραφείο γιατρού, ένα ταχυδρομείο στο χωριό, χιονισμένα σοκάκια…) και από τη μια εποχή στην άλλη (1940, 1944, 1990…). Τα σκηνικά, σχεδιασμένα από την Hélie Chomiac, συνοδεύουν αυτές τις αλλαγές. Τοποθετημένα σε τροχούς, μετακινούνται και μεταμορφώνονται ανάλογα με τις ανάγκες. Αυτές οι απλές αλλαγές πραγματοποιούνται από τους ηθοποιούς και ενσωματώνονται στις σκηνές με ρευστότητα, ώστε να μη διακόπτεται ποτέ η ροή της ιστορίας που παρασύρει την Anastazy… και τους θεατές μαζί της. 
 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Πληροφορίες

Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (Εθνικής Αμύνης 2) 
Πρεμιέρα:  Τετάρτη 26 Οκτωβρίου, στις 21.00
Διάρκεια παράστασης:  1 ώρα και 40 λεπτά. Δεν υπάρχει διάλειμμα
΄Ωρες παραστάσεων
Τετάρτη: 19.00
Πέμπτη-Παρασκευή: 21.00
Σάββατο: 18.00 & 21.00
Κυριακή: 19.00 

Προπώληση: ntng.gr | viva.gr | 11876  
Πληροφορίες – κρατήσεις στο Τ. 2315 200 200 και στα εκδοτήρια του ΚΘΒΕ 

Ωράριο Λειτουργίας Ταμείων 

Βασιλικό Θέατρο (Πλατεία Λευκού Πύργου):  
Δευτέρα – Κυριακή, 08:30 – 21:30 
Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (Εθνικής Αμύνης 2): 
Τετάρτη – Κυριακή, 14:00 – 21:30
Θέατρο της Μονής Λαζαριστών (Κολοκοτρώνη 25-27, Σταυρούπολη):
Τετάρτη – Κυριακή, 14:00- 21:30
Πλατεία Αριστοτέλους: 
Τρίτη – Σάββατο, 11:00 – 19:00