Ιστορία και θέατρο
Δεν παύει το θέατρο να επιβεβαιώνει τον ορισμό του Σαίξπηρ: είναι ο καθρέπτης της κοινωνίας. Κώστας Γεωργουσόπουλος Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τουλάχιστον τα έργα θεάτρου, έστω και ως…
Δεν παύει το θέατρο να επιβεβαιώνει τον ορισμό του Σαίξπηρ: είναι ο καθρέπτης της κοινωνίας. Κώστας Γεωργουσόπουλος Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τουλάχιστον τα έργα θεάτρου, έστω και ως…
Το 1957 ο μεγάλος δάσκαλος του θεάτρου μας και μέγιστος σκηνοθέτης Δημήτρης Ροντήρης, σε ηλικία που άλλοι αρχίζουν την ώριμη θητεία τους στην τέχνη, δηλαδή 58 ετών, είχε γράψει τη…
ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ Με εντυπωσίασε αρνητικά το γεγονός ότι ο Μάικλ Μπίλινγκτον, διακεκριμένος κριτικός θεάτρου της «Γκάρντιαν» ήρθε στην Αθήνα αλλά δεν συνάντησε ούτε έναν εν Ελλάδι συνοδοιπόρο ούτε είδε κανένα…
ΑΛΚΗΣ ΘΡΥΛΟΣ Ο αναγνώστης της εφημερίδας σήμερα δεν παραδέχεται το φύλλο που διαβάζει να μην τον κατατοπίζει και στις εκδηλώσεις της καλλιτεχνικής ζωής. Μια εφημερίδα που δεν θα προσελάμβανε ειδικούς…
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΟΝΤΗΡΗΣ Το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδος, κάτω από τη σημερινή του μορφή, ιδρύθηκε πριν από 20 περίπου χρόνια. Σ’ αυτό το σχετικά μικρό διάστημα της ύπαρξής του δημιούργησε ιδιαίτερη…
ΚΩΣΤΑΣ Η. ΜΠΙΡΗΣ Το 1888 ο Ανδρέας Συγγρός ανοίγει τις πύλες του Δημοτικού Θεάτρου, που μόλις τότε είχε αποτελειώσει, παίρνοντας την εκμετάλλευσί του για 25 χρόνια. Τα πρώτα θεωρεία της…
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΡΑΤ ΡΩΤΗΣΑΝΕ κάποτε τον Πάνο Αραβαντινό, πώς ανεβαίνει ένα έργο. Ήταν ένα ερώτημα που είχε θέσει μια εφημερίδα σε πολλούς επιφανείς σκηνοθέτες και σκηνογράφους της προχιτλερικής Γερμανίας. Και θυμάμαι…
Αιμίλιος Χουρμούζιος: "Αξία αρτία" Γράφουμε συνήθως για έναν άνθρωπο που εξαφνικά μας φεύγει, μας αφήνει κενό. Η Μαρίκα, φεύγοντας τόσον απροσδόκητα από τη ζωή του θεάτρου και από τη ζωή…
ΦΩΤΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ Η από σκηνής εκτέλεσις της Τρισεύγενης ήτο απλούστατα ένα αίσχος. Δυνατόν να είνε άξιοι συγχαρητηρίων δια την καλήν των πρόθεσιν, εκείνοι, που είχαν την έμπνευσιν της διδασκαλίας τού…
Αιμίλιος Χουρμούζιος: "Αξία αρτία" Γράφουμε συνήθως για έναν άνθρωπο που εξαφνικά μας φεύγει, μας αφήνει κενό. Η Μαρίκα, φεύγοντας τόσον απροσδόκητα από τη ζωή του θεάτρου και από τη ζωή…